Karanie milczeniem. Cisza, która „zabija”

Karanie milczeniem. Cisza, która „zabija”

W tym odcinku mowię o jednej z najbardziej bolesnych, a jednocześnie często lekceważonych form przemocy psychicznej – karaniu ciszą. Dlaczego milczenie potrafi ranić bardziej niż słowa? Jakie konsekwencje niesie za sobą ignorowanie drugiej osoby? I co możemy zrobić, gdy to my stajemy się ofiarą takiej manipulacji? Zanurz się z nami w temat, o którym mówi się za mało – choć jego skutki bywają ogromne.

Medytacja – Kochaj siebie bardziej

Medytacja – Kochaj siebie bardziej

Zatrzymaj się na chwilę. Weź głęboki oddech. Ta medytacja to delikatne zaproszenie do spotkania z samym sobą – bez oceniania, bez pośpiechu. Otwórz serce na akceptację, czułość i zrozumienie. Naucz się mówić do siebie z miłością. Bo Ty też zasługujesz na to, by być swoim najlepszym przyjacielem. Daj sobie przestrzeń, by poczuć, że jesteś wystarczająco dobry – dokładnie taki, jaki jesteś. Czas na chwilę dla siebie. Czas pokochać siebie bardziej.

Jest swoją własną muzą

Jest swoją własną muzą

To nie jest wiersz o kobiecie, która czeka, aż ktoś ją nazwie wyjątkową. To jest opowieść o kobiecie, która wzięła pióro do ręki i napisała siebie od nowa. Nie jako ideał. Nie jako marzenie.
Ale jako prawdę – surową, piękną, żywą. „Jest swoją własną muzą” Wiersz o sile, która nie potrzebuje pozwolenia, o kobiecie, która nie czeka, aż świat ją zrozumie, bo ona już dawno siebie poznała.

List z głębi wieczności. Do Ciebie, która zapomniała, że pamięta

List z głębi wieczności. Do Ciebie, która zapomniała, że pamięta

Czujesz, że w codzienności czegoś Ci brakuje? Ten list to intymne przypomnienie, że prawdziwa Ty wciąż tam jesteś – ukryta pod warstwami obowiązków, cudzych oczekiwań i zapomnienia. Zanurz się w słowach, które nie uczą – lecz przypominają. O delikatności, świętości, o tym, że wszystko, czego naprawdę szukasz, już w Tobie jest. Posłuchaj tego nagrania, jeśli choć raz czułaś, że świat ma w sobie więcej, niż widać na pierwszy rzut oka.

Ogród po burzy

Ogród po burzy

To nie tylko wiersz — to list do serca, które kiedyś pękło. „Ogród po burzy” to poruszająca opowieść o stracie, odrodzeniu i sile, która rodzi się z ran. To przypomnienie, że każda burza kiedyś mija, a nawet spalone róże mogą stać się początkiem czegoś nowego. Ten tekst nie udaje, że nie boli — ale pokazuje, że z bólu może wyrosnąć mądrość, czułość i odwaga, by kochać jeszcze raz. Jeśli szukasz słów, które otulą cię jak ciepły szal po chłodnej nocy — przeczytaj. Tu znajdziesz siebie.

Ta strona używa plików cookie

Używamy plików cookie i  możemy wykorzystywać je do: poprawy funkcjonalności strony, personalizacji treści lub reklam, funkcji mediów społecznościowych oraz analizy ruchu. Zebrane informacje przekazujemy zaufanym partnerom, którzy mogą łączyć je z innymi informacjami, które im dostarczasz w trakcie korzystania przez Ciebie z niniejszej strony, lub ich innych usług. Szczegółowe informacje znajdują się w Polityce Prywatności.

Klikając "Wyrażam zgodę" akceptujesz wszystkie pliki cookie. Klikając przycisk "Ustawienia" możesz zdecydować na przetwarzanie jakiego rodzaju plików cookie wyrażasz zgodę. Znajdziesz tam również więcej informacji na temat poszczególnych typów ciasteczek.

Podjęcie aktywnej decyzji jest konieczne do kontynuowania przeglądania strony i wynika z obowiązujących przepisów prawa oraz wymagań naszych partnerów.