Głos, który był pierwszy

Głos, który był pierwszy

Wiersz porusza temat powrotu do własnej prawdy, do emocji, które dawniej były naturalne, lecz zostały przytłumione przez powinności i strach przed oceną. Padają kluczowe pytania: „co teraz?”, „czy to się opłaca?”, ale odpowiedź nie przychodzi w formie kalkulacji – bo „serce nie robi rachunków”. To wezwanie do działania: do odwagi, by powiedzieć „tak” i „nie” bez uzasadnień, do otwarcia zamkniętych drzwi i zrobienia pierwszego kroku, który może wydawać się „zbyt szalony, zbyt wielki, zbyt niewygodny”.

Do kobiety pełnej światła

Do kobiety pełnej światła

Czasem życie wydaje się splątanym labiryntem – pełnym ścieżek, które prowadzą donikąd, i drzwi, które zamykają się, zanim zdążymy do nich dotrzeć. W tym wszystkim łatwo się zgubić, łatwo zapomnieć, kim naprawdę jesteśmy i dokąd zmierzamy. Ale gdzieś w głębi, w ciszy pomiędzy jednym a drugim oddechem, czeka odpowiedź.