Droga Wściekłości, Nie próbuję cię już dłużej tłumić ani uciszać. Przychodzisz do mnie od lat – czasem cicho, jak szept wiatru w liściach, czasem gwałtownie, jak burza, której nie da się powstrzymać. Próbowałam udawać, że cię nie słyszę. Uśmiechałam się wtedy, gdy w...
Ćwiczenie: "List do swojej wściekłości" W społeczeństwie, które od wieków uczy kobiety, że mają być łagodne, uległe, "przyjemne" dla otoczenia, gniew jest czymś, czego nie wypada czuć, a tym bardziej wyrażać. Mają tłumić go w sobie, połykając ostre słowa, zaciskając...
Ćwiczenie: "Rytuał akceptacji ciała" Każda kobieta jest krajobrazem, a jej ciało – ziemią, którą zamieszkuje. Jest wzgórzem i doliną, rzeką i pustynią, lasem, w którym zapisane są historie lat, miłości, narodzin i strat. Tak jak ziemia, zmienia się z porami roku – a...
Ćwiczenie: "Przepisz swoją historię" Każda kobieta nosi w sobie opowieść. Jest ona utkanym z pamięci gobelinem, splecionym z głosów, które mówiły jej, kim jest i kim powinna być. To historia, którą snuły matki i babki, szeptały nauczycielki i przyjaciółki, a...
Kobiety że są "dzikie", cykliczne, pełne mocy – ich przejścia przez różne etapy życia nie są końcem, lecz zaproszeniem do głębszej transformacji. Podążając tym tropem, oto zestaw narzędzi, które pomogą ci przejść przez okres około menopauzalny i menopauzę w sposób...
Wiersz „Dotyk miłości” to subtelna i pełna emocji refleksja nad siłą miłości, która koi, leczy i daje nadzieję nawet w najciemniejszych momentach życia. Autor porównuje ją do ciepłego dotyku, światła rozpraszającego mrok oraz troski, która odnawia wiarę w dobro. Wiersz podkreśla, że miłość jest nie tylko uczuciem, ale także uzdrawiającą siłą, obecną w codziennych gestach czułości i troski.
Ten wiersz, to pełen czułości i refleksji hołd dla siły, miłości i codziennej magii, jaką noszą w sobie kobiece dłonie. Zapraszam cię do zatrzymania się i spojrzenia na własne dłonie nie jako narzędzie, ale jako świadectwo twojej historii, odwagi i troski. To poetycka opowieść o tym, jak kobieta poprzez swoje gesty, blizny i dotyk tworzy świat wokół siebie – pełen ciepła, poświęcenia i piękna.
Ile razy wątpiłaś w siebie? Ile razy myślałaś, że nie jesteś wystarczająco dobra, że powinnaś robić więcej, szybciej, lepiej? W chwilach zwątpienia łatwo uwierzyć, że niczego nie osiągnęłaś, że twoje starania są niewidoczne. Ale jest coś, co może ci przypomnieć prawdę...
Dłonie to coś więcej niż tylko narzędzie pracy – to most łączący nasze wnętrze ze światem. Poprzez dotyk możemy wyrażać emocje, budować relacje i odnajdywać sens istnienia. Wiersz ten jest poetycką refleksją nad znaczeniem dłoni jako symbolu czułości, pamięci i tworzenia. To zaproszenie do uważności, do odkrywania siebie i świata poprzez dotyk – delikatny, świadomy, pełen miłości.
Witaj w podróży do najgłębszych zakamarków swojej duszy – przestrzeni, w której zapisane są wszystkie Twoje doświadczenia, emocje i ukryte talenty. Odkryj historie, które ukształtowały Twoje życie, zmierz się z nieprzepracowanymi emocjami i otwórz się na nowe możliwości. Ta podróż jest bezpieczna – to przestrzeń, w której możesz spotkać siebie w najczystszej, najbardziej autentycznej formie.
Przygotuj się na odkrywanie, uzdrawianie i odnajdywanie swojej prawdziwej siły. Twoja biblioteka już na Ciebie czeka.