Nauczono nas, że dłonie służą do pracy –
do pisania, budowania, przenoszenia ciężarów.
Że są narzędziem, przedłużeniem woli.
Ale ja chcę ci opowiedzieć coś innego:
że dłonie są czymś więcej.
*
*
Twoje dłonie pamiętają,
jak kształtował się świat.
Jak kora drzewa uczyła je szorstkości,
jak miękka trawa szeptała o wiośnie,
jak ciepło kubka herbaty mówiło o spokoju,
którego tak bardzo brakowało.
*
*
Twoje dłonie wiedzą,
jak dotykać, by kochać.
Nie muszą szukać słów,
bo w ich delikatnym muśnięciu
jest cała poezja.
W każdym palcu kryje się opowieść:
o pierwszym uścisku,
o splocie palców, które bały się puścić,
o ciepłej dłoni, która otarła łzy.
*
*
Dotyk to język, którego nie trzeba tłumaczyć.
Kiedy wyciągasz rękę w ciszy,
świat odpowiada.
Drzewo daje Ci swój puls,
zwierzę swoje zaufanie,
a ziemia – swoje serce,
przypominając, że zawsze należałeś do niej.
*
*
Twoje dłonie są mostem,
który łączy świat wewnątrz i na zewnątrz.
Możesz nimi tworzyć:
rysować, lepić, kreślić –
to, co niewypowiedziane.
Możesz nimi uzdrawiać:
kiedy trzymasz dłoń kogoś,
kto zapomniał, co znaczy bliskość.
*
*
Ale najtrudniejsze,
najbardziej rewolucyjne,
jest nauczyć się dotykać samego siebie.
Nie tylko skóry,
ale tego, co jest pod nią.
Przejechać dłonią po sercu,
które być może dawno już zamilkło,
i powiedzieć mu: „Wróć. Jeszcze jest czas”.
*
*
To dłonie pokażą ci,
że Twoje ciało nie jest wrogiem,
ale domem,
który warto na nowo urządzić.
Że blizny nie są pęknięciami,
ale mapą miejsc, które przetrwały burze.
*
*
Dotknij świata z uważnością,
jakbyś robiła to po raz pierwszy.
Dotknij kory drzewa,
poczuj jego sęki, jego siłę.
Dotknij dłoni, która cię kocha,
niech przypomni ci, że nie jesteś sama.
Dotknij ziemi –
poczuj, jak oddycha razem z Tobą.
*
*
Dotykaj z czułością,
bo życie nie zawsze będzie miękkie,
ale w tym twardym świecie
Twoje dłonie mogą być rewolucją.
Niech uczą innych,
że delikatność to siła,
że piękno jest w prostocie,
że każdy gest jest świętem.
*
*
Naucz się kochać życie przez swoje ręce.
Nie spiesz się.
Dłoń po dłoni,
dotyk po dotyku,
twórz świat, który jest ciepły, prawdziwy,
i bliski jak skóra.
Dłonie jako namacalny znak twojej wartości
Czytaj więcej…
Miłość we mnie pozdrawia miłość w Tobie ❤️
Krzysztof Jankowski
Krzysztof Jankowski
0 komentarzy