Droga do siebie
W cieniu tłumów, dusza jej zmęczona,
Zapomniała, jak śpiewać własną pieśń.
W każdym geście, w każdym słowie skłonna,
Być dla innych, a w sobie – tak pusta, bezbronna.
*
*
Zdradziła siebie, raz za razem, bez słowa,
W obcym chórze zgubiła swój ton.
Aż przyszła chwila, gdy w sercu zrodziła się nowa,
Potrzeba ucieczki, by odnaleźć swój własny dom.
*
*
W kierunku ciszy, w przestrzeń bez granic,
Gdzie tylko echo własnych myśli gra.
Tam, gdzie serce bije spokojnie, jak w mitach
Znajduje siebie, wreszcie siebie ma.
*
Dotykając własnej duszy, delikatnie, powoli,
Odkrywa linie, które są tylko jej.
W uczeniu się siebie, w samotności,
Znajduje pokój, co daje siłę i leczy.
*
Tak mędrzec by mówił, o podróży do wnętrza,
Gdzie każdy z nas jest własnym światem,
Gdzie bycie sobą, to największa wartość,
A droga do siebie – najpiękniejszym z marzeń.
*
W tej podróży, co wewnętrzną nazywamy drogą,
Gdzie krok za krokiem, własną ścieżkę malujemy,
Odkrywamy, że miłość do siebie nie jest ułudą,,
Lecz głęboką prawdą, co w nas drzemie, co nas buduje.
*
Nie w tłumie, lecz w samotności, serce rośnie,
Nie w hałasie, lecz w ciszy, dusza śpiewa.
To w chwilach spokoju, prawdziwe ja się poznaje,
Życie wtedy prawdziwy sens zyskuje.
*
Niech więc każdy, kto zagubiony, słucha siebie,
Niech pamięta o tych chwilach, co dają siłę i nadzieję.
W zrozumieniu siebie tkwi klucz,
By odnaleźć spokój, co w ciemności prowadzi.
*
Inne moje wiersze, opowiadania, modlitwy, eseje znajdziesz w książce „Kraina łez” https://krzysztofjankowski.com.pl/kraina-lez/
Miłość we mnie pozdrawia miłość w Tobie ❤️
Krzysztof Jankowski [email protected]
*
Inne moje wiersze, opowiadania, modlitwy, eseje znajdziesz w książce „Kraina łez” https://krzysztofjankowski.com.pl/kraina-lez/
Miłość we mnie pozdrawia miłość w Tobie ❤️
Krzysztof Jankowski [email protected]
0 komentarzy