Menopauza. Nowe życie po drugiej stronie

Ćwiczenie: „Twoja druga wiosna”

Kiedyś powiedziano ci, że młodość to jedyny czas, kiedy wszystko jest możliwe. Że marzenia należą do tych, którzy mają przed sobą dziesiątki lat życia, którzy jeszcze „zdążą”.

A co, jeśli to kłamstwo?

Co, jeśli to właśnie teraz – po drugiej stronie – jesteś bliżej swojej prawdziwej wolności?

Co, jeśli menopauza to nie koniec, lecz próg? Nie surowa, nieubłagana zima, lecz druga wiosna – pora, w której nareszcie możesz zakwitnąć w sposób, o jakim nawet nie śniłaś?

To nie jest czas rezygnacji. To czas na życie na własnych warunkach.

Krok 1: Czego teraz pragniesz?

Zamknij oczy. Poczuj ciszę, w której nie musisz być dla nikogo.

Zadaj sobie pytanie, które być może nie padło od lat:

💭 Czego pragnę?

Nie: co powinnam robić. Nie: co jest rozsądne. Nie: co ludzie pomyślą.

Ale:

🔥 Co sprawiłoby, że moje serce zacznie szybciej bić?
🔥 Co sprawiłoby, że poczuję się żywa?

Zapisz wszystko, co przyjdzie ci do głowy.

  • Może zawsze chciałaś malować, ale nie miałaś na to czasu.
  • Może pragnęłaś podróżować samotnie, ale lęk cię powstrzymywał.
  • Może od dawna marzysz o domu wśród lasów, ale mówiłaś sobie, że to „niemożliwe”.
  • Może chcesz w końcu powiedzieć nie życiu, które już cię nie karmi – i powiedzieć tak nowej, nieznanej ścieżce.

Zapisz swoje pragnienia, nie oceniając ich. Nie ma rzeczy zbyt wielkich ani zbyt błahych.

Krok 2: Twój nowy początek

Żadne marzenie nie stanie się rzeczywistością, jeśli nie dasz mu przestrzeni.

Wybierz jedno – to, które woła cię najmocniej.

Zadaj sobie pytanie: co mogę zrobić dziś, żeby zrobić pierwszy krok?

  • Jeśli chcesz malować – kup pędzle, zapisz się na warsztaty.
  • Jeśli chcesz podróżować – zacznij od jednej samotnej wyprawy w miejsce, które zawsze cię intrygowało.
  • Jeśli chcesz mieszkać w innym miejscu – zacznij szukać sposobów, by to zrealizować.
  • Jeśli chcesz pisać książkę – otwórz nowy zeszyt i napisz pierwsze zdanie.

Nie czekaj. Nie odkładaj.

Druga wiosna jest teraz – i czeka na twój ruch.

Krok 3: Rytuał symbolicznego przejścia

Jeśli menopauza jest rytuałem przejścia, to potrzebuje oznaczenia – świadomego momentu, w którym powiesz sobie: tak, przechodzę na drugą stronę.

Znajdź coś, co stanie się symbolem twojej nowej drogi.

  • Może to być nowy zeszyt, w którym zapiszesz swoje nowe życie.
  • Może to być przedmiot z natury – kamień, gałązka, muszla – który będzie ci przypominał, że jesteś w podróży.
  • Może to być pierścionek, bransoletka, naszyjnik, który od teraz stanie się twoim osobistym talizmanem drugiej wiosny.

Niech ten symbol przypomina ci, że jesteś w nowym miejscu.

Krok 4: Twój manifest drugiej wiosny

Napisz swoje zobowiązanie wobec siebie.

Moje życie nie kończy się – ono zmienia swój kształt.
Nie czekam na pozwolenie – tworzę swoją własną ścieżkę.
To, czego pragnę, jest ważne. Moje marzenia mają znaczenie.
Nie jestem zbyt stara, by zaczynać coś nowego. Jestem wreszcie wolna, by to zrobić.

Zapisz te słowa i powtarzaj je każdego dnia.

To twoja druga wiosna.

Niech zakwitnie tak, jak tylko ty potrafisz.

Przykładowy manifest. Czytaj więcej…

Miłość we mnie pozdrawia miłość w Tobie ❤️
Krzysztof Jankowski

Może Cię również zainteresować…

Menopauza. Manifest drugiej połowy życia

Menopauza. Manifest drugiej połowy życia

Mój manifest Nie ma jednej chwili, jednego konkretnego dnia, kiedy to się dzieje. Nie ma świateł, nie ma fanfar, żadnej wyraźnej linii na ziemi, którą mogłabym przekroczyć, zostawiając za sobą dawną siebie. A jednak oto jestem – po drugiej stronie. Zmiana przychodzi...

Menopauza. Duchowa mądrość – Powrót do natury i cyklów

Menopauza. Duchowa mądrość – Powrót do natury i cyklów

Ćwiczenie: "Znajdź swój rytm w naturze" Przez większość swojego życia kobieta jest związana z cyklem – rytmem, który przypomina przypływy i odpływy, fazy księżyca, zmieniające się pory roku. Przez dekady jej ciało mówiło do niej językiem krwi i hormonów, kształtowało...

Menopauza. Związki i przestrzeń dla siebie

Menopauza. Związki i przestrzeń dla siebie

Ćwiczenie: "Twoje święte granice" Kobieta w średnim wieku często budzi się pewnego dnia z dziwnym, ale niepodważalnym przeczuciem: mam dość. Dość ludzi, którzy biorą więcej, niż dają. Dość rozmów, które nic nie wnoszą, a zostawiają ją pustą. Dość życia w niekończącym...

0 komentarzy

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.