List do Ciebie, która wracasz

DEKLARACJA WOLNOŚCI WEWNĘTRZNEJ
(czytaj na głos, gdy jesteś gotowa odzyskać siebie)

Dziś wracam do siebie.
Z niedoskonałością. Z ciszą. Z otwartym sercem.
Wracam z miejsca prawdy. Z miejsca zmęczenia. Z miejsca miłości.
Szukam siebie w swoim spojrzeniu.
Wybieram życie, które rozciąga się na moich własnych warunkach.
Wybieram pełnię — nie połowę. Wybieram siebie jako całość.
Ja jestem.
Kompletna.
Prawdziwa, odważna, obecna.
Dziś przyjmuję siebie w całości — każdą myśl, każde słowo, każdą wersję siebie.
Jestem wystarczająca.
Zasługuję.
Wybieram odpowiedzialność i łagodność zamiast winy.
Dziś zawieram nowy sojusz — ze swoją odwagą, ze swoją wolnością.
Decyduję się na życie autentyczne, nieuczesane, żywe.
Staję po swojej stronie w każdej chwili.
Ogłaszam z całą pewnością:
Moje emocje są moim językiem.
Moje pragnienia są moim drogowskazem.
Moje granice są moją siłą.
Moje ciało jest moim domem, świętym i przyjętym.
Moje serce zna kierunek — i idzie swoją ścieżką.
Od dziś tworzę życie po swojemu.
Wybieram siebie jako źródło.
Pozwalam sobie iść swoją drogą.
Wierzę we własny rytm.
Przyjmuję gotowość, która już we mnie jest.
Wybieram siebie.
Z miłością. Z czułością. Z pełnym sercem.
Trwam w tej decyzji.
Z każdym oddechem — głębiej.

Miłość we mnie pozdrawia miłość w Tobie ❤️

Krzysztof Jankowski

Autor: Krzysztof Jankowski

Pomogę Ci opuścić smutną krainę czekania i sprawię by Twoje serce mocniej zabiło. Czekam na Ciebie ❤️

Może Cię również zainteresować…

Zrozum, kim jesteś — Wejście w świętą architekturę dusz

Zrozum, kim jesteś — Wejście w świętą architekturę dusz

Czy to, co cię spotyka, jest naprawdę przypadkiem? A może to twoja dusza przemawia przez powtarzające się wzorce, których jeszcze nie rozpoznałeś? Ten esej prowadzi cię do spotkania z najgłębszą prawdą o sobie. Odkryj, czym są archetypy duszy, jak kształtują twoje życie i dlaczego nie możesz od nich uciec — bo to właśnie one są tobą. Nie pytaj już „dlaczego to się dzieje?”, lecz wejdź w swoją duszę i zobacz, co zostało w niej zapisane.

Gdy cisza mówi kocham

Gdy cisza mówi kocham

Czy można naprawdę kochać, nie znając samotności? Ten wiersz zagląda w głąb ciszy, w której rodzi się dojrzała miłość — wolna od lęku, pozbawiona ucieczek. To refleksja o byciu pełnym samym w sobie, zanim podzieli się tę przestrzeń z kimkolwiek innym. Bo tylko ci, którzy są w domu ze sobą, potrafią otworzyć drzwi komuś innemu — nie po to, by się schować, ale by być razem naprawdę.

Od naiwności do mądrości serca

Od naiwności do mądrości serca

Czy zdarza Ci się ufać za szybko, tłumaczyć innych kosztem siebie, wierzyć w obietnice, które ranią zamiast budować? To nagranie to zaproszenie do wewnętrznej podróży – od kobiecej naiwności, przez rozczarowania, aż po odkrycie siły, która płynie z mądrego, świadomego serca. Porozmawiamy o granicach, intuicji, samoakceptacji i odzyskiwaniu siebie – nie w opozycji do świata, ale w zgodzie ze sobą. Dla każdej kobiety, która chce przestać być „zbyt miła” i zacząć być prawdziwa.

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Ta strona używa plików cookie

Używamy plików cookie i  możemy wykorzystywać je do: poprawy funkcjonalności strony, personalizacji treści lub reklam, funkcji mediów społecznościowych oraz analizy ruchu. Zebrane informacje przekazujemy zaufanym partnerom, którzy mogą łączyć je z innymi informacjami, które im dostarczasz w trakcie korzystania przez Ciebie z niniejszej strony, lub ich innych usług. Szczegółowe informacje znajdują się w Polityce Prywatności.

Klikając "Wyrażam zgodę" akceptujesz wszystkie pliki cookie. Klikając przycisk "Ustawienia" możesz zdecydować na przetwarzanie jakiego rodzaju plików cookie wyrażasz zgodę. Znajdziesz tam również więcej informacji na temat poszczególnych typów ciasteczek.

Podjęcie aktywnej decyzji jest konieczne do kontynuowania przeglądania strony i wynika z obowiązujących przepisów prawa oraz wymagań naszych partnerów.