Rana matki. Uznanie i zaakceptowanie swoich emocji

Jednym z największych mitów, które możesz nosić w sobie, jest przekonanie, że jeśli coś „już minęło”, to nie powinnaś tego czuć. Że twój ból jest nieważny, bo „inni mieli gorzej”. Że jeśli dopuścisz do siebie emocje, to one ciebie zaleją i pochłoną.

💡 Prawda jest taka: Dopóki nie pozwolisz sobie naprawdę poczuć tego, co w tobie żyje, rana matki będzie wciąż kierować twoim życiem – w ukryciu, poprzez nawyki, reakcje i nieświadome schematy.
To właśnie świadome odczuwanie emocji jest pierwszym krokiem do ich uzdrowienia. Bez oceniania. Bez racjonalizowania. Bez przekonywania siebie, że „nie powinnaś tak czuć”.
Poniżej znajdziesz praktyczne sposoby na to, jak pracować ze swoimi emocjami i przestać je tłumić. Pamiętaj: Twoje uczucia są ważne. Twój ból zasługuje na uwagę. A ty masz prawo czuć – wszystko.

Pierwszy krok do uzdrowienia rany matki to pozwolenie sobie na odczuwanie wszystkiego, co w tobie żyje – bez oceniania, tłumienia czy racjonalizowania.

🔹 Masz prawo czuć to, co czujesz – niezależnie od tego, czy jest to smutek, gniew, rozczarowanie czy żal.
🔹 Twoje emocje są ważne – nie musisz ich ukrywać, tłumaczyć ani usprawiedliwiać.
🔹 Nie ma „złych” emocji – każda emocja niesie dla ciebie ważny przekaz.

💡 Ćwiczenie: Przestań umniejszać swój ból
Zamiast mówić: „Może przesadzam”, „Inni mieli gorzej”, „To było dawno”, powiedz:
„To, co czuję, jest prawdziwe.”
„Mam prawo do moich emocji.”
„Moje doświadczenie ma znaczenie.”

Jak pracować z emocjami?

🔹 Nazwij to, co czujesz
Często trudno jest rozpoznać swoje emocje, zwłaszcza jeśli przez lata były ignorowane lub tłumione. Spróbuj zapytać siebie:
👉 Co dokładnie teraz czuję? (Smutek? Gniew? Rozczarowanie?)
👉 Gdzie w ciele to odczuwam? (Ucisk w klatce? Ciężar na ramionach? Ścisk w gardle?)

🔹 Pozwól emocjom się przejawić
Nie uciekaj przed tym, co się w tobie pojawia. Możesz:
Płakać – łzy są formą uwalniania emocji.
Pisać – dziennik to bezpieczna przestrzeń na wyrażenie tego, co czujesz.
Krzyczeć (np. w poduszkę) lub uderzać w materac – to pomaga uwolnić nagromadzony gniew.

🔹 Prowadź dziennik emocji
Pisanie to potężne narzędzie uzdrawiania. Spróbuj codziennie zapisywać:
✍️ Co dziś czuję?
✍️ Jakie myśli temu towarzyszą?
✍️ Czy ta emocja ma związek z przeszłością?

💡 Kluczowe przesłanie: Nie da się uleczyć rany, której nie chcemy zobaczyć. Pozwolenie sobie na odczuwanie to pierwszy krok do wewnętrznej wolności.

👉 Co czujesz, gdy myślisz o swojej relacji z matką? Podziel się w komentarzu. 🧡

Jeśli potrzebujesz pomocy w tym zakresie, to zapraszam na konsultację online
Zapisz się
https://krzysztofjankowski.com.pl/rana-matki/
Miłość we mnie pozdrawia miłość w Tobie ❤️
Krzysztof Jankowski

 

Autor: Krzysztof Jankowski

Pomogę Ci opuścić smutną krainę czekania i sprawię by Twoje serce mocniej zabiło. Czekam na Ciebie ❤️

Może Cię również zainteresować…

Trójkąt dramatyczny w relacji miłosnej

Trójkąt dramatyczny w relacji miłosnej

Dlaczego niektóre związki przypominają niekończący się emocjonalny rollercoaster? W relacjach miłosnych często nieświadomie odgrywamy role ofiary, prześladowcy lub wybawiciela – trzy elementy klasycznego trójkąta dramatycznego według Stephena Karpmana. Ten schemat, choć pozornie daje poczucie kontroli i bliskości, w rzeczywistości prowadzi do napięć, nieporozumień i frustracji.

Siła, obecność i intuicja – Trzy filary świadomego związku

Siła, obecność i intuicja – Trzy filary świadomego związku

Co sprawia, że związek staje się naprawdę żywy – głęboki, prawdziwy, transformujący? Nie chodzi o romantyczne gesty ani perfekcyjną komunikację. Chodzi o coś więcej: o trzy jakości, które stanowią fundament każdej świadomej relacji – Intuicję, Obecność i Siłę. W tym tekście odkryjesz, jak te archetypowe energie współdziałają w miłości. Dowiesz się, dlaczego intuicja bez zaufania zamienia się w lęk, obecność w relacji jest jak grawitacja, a siła nie polega na kontroli, tylko na działaniu z serca.

Konflikt w parze.  Odpowiedzialny czy winny

Konflikt w parze. Odpowiedzialny czy winny

Wchodzisz w konflikt i od razu szukasz winnego? A może próbujesz wziąć odpowiedzialność – swoją i partnera? W tym nagraniu przyglądamy się, jak różnica między winą a odpowiedzialnością wpływa na relacje. Dowiesz się, dlaczego wskazywanie palcem nie działa i co możesz zrobić, by naprawdę rozwiązywać konflikty, a nie je zaogniać.

Wyślij komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Ta strona używa plików cookie

Używamy plików cookie i  możemy wykorzystywać je do: poprawy funkcjonalności strony, personalizacji treści lub reklam, funkcji mediów społecznościowych oraz analizy ruchu. Zebrane informacje przekazujemy zaufanym partnerom, którzy mogą łączyć je z innymi informacjami, które im dostarczasz w trakcie korzystania przez Ciebie z niniejszej strony, lub ich innych usług. Szczegółowe informacje znajdują się w Polityce Prywatności.

Klikając "Wyrażam zgodę" akceptujesz wszystkie pliki cookie. Klikając przycisk "Ustawienia" możesz zdecydować na przetwarzanie jakiego rodzaju plików cookie wyrażasz zgodę. Znajdziesz tam również więcej informacji na temat poszczególnych typów ciasteczek.

Podjęcie aktywnej decyzji jest konieczne do kontynuowania przeglądania strony i wynika z obowiązujących przepisów prawa oraz wymagań naszych partnerów.